Ćwiczenia logopedyczne usprawniające motorykę narządu mowy.

Terapia motoryczna skupia się na wykształceniu zdolności niezbędnych do prawidłowej wymowy i prawidłowego porcjowania, żucia pokarmu i przełykania.

W skład owych zdolności wchodzą: czucie głębokie i powierzchowne, koordynacja, siła i wytrzymałość mięśni ust, policzków, języka i żuchwy.

Poniższe ćwiczenia wykonywane rutynowo w ciągu dnia są prostym sposobem na wykształcenie powyższych umiejętności. Wykonuj je podczas drogi do szkoły, podczas reklam w telewizji, itp. Pamiętaj, że te ćwiczenia nie powinny zastępować konsultacji i wskazań specjalisty

Ćwiczenia:

Czucie głębokie.

Dzieci z tak zwaną nadwrażliwością mają ograniczoną świadomości co dzieje się w jamie ustnej. W jakim położeniu jest język czy wargi. Dzieci z nadwrażliwością  czuciową odpowiadają awersją na pokarmy stałe o zróżnicowanej strukturze, konsystencji, temperaturze czy smaku.

Każde z powyższych prowadzić może do zaburzeń odżywiania i wymowy.

Do terapii nadwrażliwości i podwrażliwości czuciowej stosujemy wibrator logopedyczny Z-Vibe z zestawem wymiennych końcówek. Końcówki mają różną strukturę powierzchni, twardość, i smak. Używamy ich dociskając i przesuwając je po powierzchni języka, warg i policzków. Należy pamiętać o różnicowaniu siły i czasu ucisku oraz kierunków ruchów.

W przypadku nadwrażliwości intensywność ćwiczeń zwiększamy stopniowo.

Z-Vibe wraz z wymiennymi końcówkami nadaję się też to masażu dziąseł.

Wargi.

Wymawiamy  z dzieckiem głoskę „o” następnie „e” i na przemian za każdym razem uwydatniając ruch ust.

Wykonujemy przesadny  uśmiech po którym następuje rozluźnienie.

Rozdymamy policzki przy zamkniętych ustach początkowo obydwa następnie pojedynczo.

Rozdymamy górną wargę i po czym to samo robimy z dolną wargą. Po serii ćwiczeń rozluźniamy mięśnie.

Układamy usta jak do pocałunku – po czym przesuwamy uformowany dziubek raz na lewą, raz na prawą stronę.

Puszczamy bańki lub dmuchamy w gwizdek.

Pijemy za pomocą słomki z kubka. Jest to świetne ćwiczenie dla języka warg i policzków. Picie za pomocą słomki angażuje skoordynowaną pracę wielu mięśni.  Policzki napinają się, język napina się i cofa usta formują „dziubek”

Każdorazowo podczas ćwiczeń obserwujemy symetrię ruchów. W następnych sesjach modyfikujemy ćwiczenia zależnie od stwierdzonej asymetrii i opisujemy ewentualne postępy.

Język.

Ćwiczenie na prawidłową wymowę głoski "r". W ćwiczeniu pomocny jest wibrator logopedyczny Rerek. W wibrator wkręcamy końcówkę w postaci łyżeczki. Końcówkę masującą umieszczamy pod językiem i włączamy wibrator. Końcówka wibratora wprowadza język w drgania. Podczas masażu pacjent próbuje wymówić głoskę "r". Po kilku próbach z wibratorem Rerek pacjent próbuje wymówić głoskę samodzielnie. 

Kląskanie: przykładamy język do podniebienia po czym szybko odrywamy wywołując charakterystyczny dźwięk. Powtarzamy ok 25 krotnie.

Wymawiamy lalalalala bez ruchów żuchwy.

Umieszczamy końcówkę języka na wyrosku zębodołowym (zaraz za górnymi zębami) i dociskamy.

Ćwiczymy wymowę głosek „t”, „d”, „n”.  Następnie wymawiamy szybko jedna po drugiej „tdn”.

Kładziemy końcówkę języka na wyrosku zębodołowym (za górnymi zębami) po czym przemieszczamy ją w dół na przednie, dolne zęby. Ćwiczenie powtarzamy kilkukrotnie.

Wymawiamy głośno  „go”

Wtykamy język do przedsionka jamy ustnej u sklepienia górnej wargi. Modyfikujemy ćwiczenie wykonując ruchy żuchwy w górę i w dół.

Ocieramy lizakiem powierzchnię warg, następnie każemy dziecku zlizać językiem smak.

Trzymamy język w zawieszeniu – nie opierając o żadną z powierzchni jamy ustnej i na przemian napinamy i rozluźniamy język.

Policzki.

Zaciskamy usta i napinamy policzki.

Formujemy „dziubek” z ust i ruszamy po okręgu. Po kilku obrotach zmieniamy kierunek.

Żuchwa.

Umieszczamy końcówkę Bite-n-Chew lub pętlę Grabbera pomiędzy przednimi zębami. Zagryzamy i przytrzymujemy. Powtarzamy ok 10 razy.

Używając końcówek Probe, Bite-n-Chew lub Y-Chew naciskamy na  dolne zęby każąc dziecku unieść żuchwę pokonując nałożony opór.

Wtykamy grubszą końcówkę gryzaka Y-Chew w okolicę zębów przedtrzonowych (mniejsze dzieci) lub trzonowych, następnie każemy zagryźć końcówkę. Jednocześnie polecamy ruszać końcówką języka w górę i w dół. Ćwiczenie to uczy stabilizacji żuchwy podczas ruchów języka.